Życie to suka – Tumblr płacze.

Dzień dobry moi drodzy! Ci młodsi i starsi też! Dzisiaj mamy trzeci września, a więc czas zacząć kolejny wpis, tutaj, na tym blogu, miejscu gdzie nie warto się zapuszczać, kiedy się nie wie, kim się jest. To kącik dla tych, którzy znają swoje miejsce na świecie, znają swoją wartość i wiedzą, czego chcą, innych przepraszam, ale musicie odejść, bo nie do końca jestem pewien czy będzie się wam tutaj podobało.

Kontynuując myśl – dzisiaj, NA PIERWSZYCH W TYM ROKU SZKOLNYM SOBOTOWYCH DEBATACH, skupimy się na otchłani Internetu, która ostatnio stała się bardzo modna. Przez ostatnie miesiące z jednej strony dodawała inspiracji z drugiej torturowała swoimi bredniami o tym, że życie to suka. Och, co ja pocznę.

Wiadomo oczywiście, że to Tumblr z całym swoim EMOcjonalnym śmieciem, który serwuje nam co dnia. [Wszystkie teksty kursywą nie są napisane przeze mnie, przysięgam, to ktoś inny.]

ŻYCIE TO SUKA – TUMBLR PŁACZE.

Przeglądając ostatnio Pinterest i parę innych stron dotarłem do jakiejś ciemnej, zacietrzewiałej strony na Tumblerze. Strony, która zabijała jak wściekły EMO, któremu wszystko jedno, bo sam jest martwy w środku. Przeglądając ją, jak widzicie, przeżyłem (Tak, nieśmiertelność to jeden z darów od mojego kolegi, Jezusa). Mimo wszystko jednak, kosztowało mnie to wiele bólu, ale czego się nie robi dla was, moich najlepszych. (On tak tylko kłamie, żeby zdobyć widownię, wiecie, kompleks gwiazdy i showmana.)

POMYLONE CYTATY Z TUMBLRA.

ALBO O NIĄ WALCZYSZ, ALBO JĄ TRACISZ.

Już czuję tę radość niedowartościowanych kobiet, które wmawiają sobie, że facet musi o nie walczyć, aby je mieć. Już czuję ten ból, kiedy dowiadują się, że cały ten cytat to szczere gówno, którego nikt więcej oprócz nich nie czytał.

Żal, ból, płacz.

Przypomina mi to o sportowcach. Wiecie, oni też walczą o ty by zdobyć medal czy puchar. Naprawdę robią to z całym sercem i pasją; to ich jedyny cel, zdobyć nagrodę. Jeżeli czujecie się nagrodą, proszę bardzo, brnijcie w to. Wmawiajcie chłopakom, że mają o was walczyć, przecież oni to lubią.

Brnijcie w to, a kiedy w końcu o was zawalczą, nacieszą się ile trzeba i odstawią medal na półkę/powieszą na ścianie by wisiał i przypominał im o zwycięstwie, …ich zwycięstwie…, płaczcie osamotnione. Bo wiecie, jeden medal to za mało, was już zdobył, dlatego teraz zwraca wzrok do jakiejś innej „nagrody”, która warta jest więcej niż wy.

Albo o nią walczysz, albo ją tracisz – gówno prawda. Związek nie ma podstaw w żadnej walce i konkursie. Nie bądź beznadziejną nagrodą, bo w końcu cię odstawi. Bądź tą, która niczym kolega z drużyny motywuje go do działania i wspiera go, tym samym rozwijając siebie. Walczcie o siebie nawzajem i wspierajcie się będąc zwycięzcami w tym wyścigu, oboje.

DOSTAJESZ W ŻYCIU TO, O CO MASZ ODWAGĘ POPROSIĆ.

Tutaj nie rozpiszę się aż tak metaforycznie jak poprzednio. Tutaj, po prostu, nie ma o czym gadać. Świat jest, jaki jest i tak powinno być. Ty jesteś, jaki jesteś i tak powinno być. Jesteś tym, który potrafi się dostosować, zmienić, ewoluować w coś lepszego, dlatego tutaj żyjesz. To twój cel, ewoluować w coś, kim jeszcze nie jesteś, ulepszać się.

Życie i nasz świat jest, jaki jest i twoje prośby nic nie zmienią.  Powyższy cytat może brzmi wzniośle i pięknie, ale nie jest prawdziwy ani trochę. Tutaj, na Ziemi nie ma miejsca na prośby, błagania. Nie ma miejsca dla słabych, którzy to robią. Nie ma miejsca dla tych, którzy się nie dostosowali.

Dostajesz w życiu to, co weźmiesz siłą, podstępem. To, co ukradniesz lub na co zapracujesz bardzo ciężko. Możesz prosić, owszem, lecz nikt nie musi spełniać twoich błagań. Jeżeli weźmiesz coś siłą, należy do ciebie. Broń tego, bo nie jesteś sam. Ktoś może ci to zabrać. Broń tego, bo to jest twoje. (Wykluczając przypadek, kiedy bierzesz siłą człowieka, wtedy robisz źle, cholernie bardzo źle.)

POCZEKAJ, NIECH ZOBACZY, CO STRACIŁ.

Poczekaj, niech zobaczy, co nowego może zdobyć. Powitajmy znowu chore podejście tych, którzy nie są dowartościowani i żerują na innych. Zobaczmy i podziwiajmy ten wymierający już gatunek księżniczek i książąt z bajek. Idealistów, którzy potrzebują ciągłych powodów do tego by żyć, ciągłych komplementów. Nawet, kiedy widać, że coś spieprzyli mówią to, co powyżej.

Jak wcześniej. Nie jesteś najlepsza na świecie. Najwspanialszy na dzielni. – Poczekaj, niech zobaczy, co stracił – Jedyne, co zobaczy to ciebie, on cię nie stracił, on cię zdobył, a teraz wisisz na ścianie i płaczesz, że cię zostawił. Nie stracił nic, wręcz przeciwnie, zyskał kolejną nagrodę.

I JAK TU LUBIĆ LUDZI JAK CHUJE SĄ? – Rzeczywiście, tutaj racja, w takim przypadku można lubić chuje.

BĘDĄC MŁODYM JESTEŚ ROMANTYKIEM PEŁNYM IDEAŁÓW. KIEDY DORASTASZ STWIERDZASZ, ŻE BYCIE SKURWYSYNEM OPŁACA SIĘ BARDZIEJ. – Prawda.

I AM IN NO POSITION TO HAVE HIGH STANDARDS BUT IT DOESEN’T STOP ME. – Same.

NIE MARTW SIĘ KSIĘŻNICZKO. ON CIĘ KOCHA. – Nie. Kocha twój hajs, jesteś w końcu błękitnej krwi. A jeżeli masz, co do niego wątpliwości, to już na pewno tak jest.

---

Pomijając inne, już pomniejsze absurdy lub te, których dojrzeć nie mogłem, bo rozbolała mnie głowa, mam diagnozę – Życie to suka. Ale jaka zajebista suka. Trzeba umieć ją wytresować. – S.H.W.